کوچه دوازدهم

توی توییتر زیاد چرخ می زنم و توییت های مردم رو می خونم. همشون شده قضاوت کردن و دخالت کردن در زندگی این و آن . همش شده حمله کردن به افرادی. داستان از اینجایی شروع شد که یکی از خبرنگاران بی بی سی فارسی تصویر سر صفحه اش را به چیزی تغییر داد که باب میل برخی ها نبود. قضاوت ها شروع شد . همه شروع به حمله کردند و اتهاماتی زدند . از جیره خوار بگیرین تا رسانه باطرف . بعد از مدتی سیاوش اردلان توضیحاتی رو مبنی بر اینکه همیشه روی کاور فیس بوکش تصویر مهم ترین رویداد خبری آن زمان را قرار می دهد باز کاربران شروع به قضاوت کردند که ارزشی ها اینطوری ماله نمی کشن که سیاوش اردلان کشیده . اولا اینکه شخصی دیدگاه خاصی دارد به خودش مربوط است . تا زمانی که دیدگاه ضرری به ما نرسانده برای خودش محترم است. فکر نمی کنم عکس سرصفحه ضرری به ما برساند. بعد که سیاوش اردلان توضیحاتی رو برای این جریان سازی ها و رفع ابهامات نوشته باز گروهی همین رو باور نکرده و باز شروع به حمله و قضاوت کرده اند. به نظر من توضیح سیاوش اردلان کاملا منطقی به نظر می رسید. همانطور که خیلی از مجلات خارجی نیز برای اعلام خبرهایی تصاویری استفاد